Jan Brzechwa na rowerze – pasy rowerowe na ul. Brzechwy wraz z uporządkowaniem oznakowania na skrzyżowaniu Makuszyńskiego/Brzechwy/Iwaszkiewicza
Strona Główna
Złożone projekty
Jan Brzechwa na rowerze – pasy rowerowe na ul. Brzechwy wraz z uporządkowaniem oznakowania na skrzyżowaniu Makuszyńskiego/Brzechwy/Iwaszkiewicza
Lokalizacja projektu:
Ulica Jana Brzechwy i skrzyżowanie Brzechwy/Makuszyńskiego/Iwaszkiewicza. Działki: 158/29, 152/38, 113/2, 123/3, 130/5, 133/6 (działki miejskie)Opis:
Zgłoszony projekt przewiduje wyznaczenie pasów rowerowych po prawych stronach jezdni ulicy Jana Brzechwy. Ulica Brzechwy na odcinku od Chwaszczyńskiej do Makuszyńskiego (około 250 metrów) ma po 2 pasy w każdą stronę, mimo że jest drogą prowadzącą w głąb osiedla i natężenie ruchu nie uzasadnia takiej szerokości. Dodatkowo w ciągu ulicy znajdują się 2 przejścia dla pieszych (oba są drogą z Karwin II do szkoły nr 46). W chwili obecnej jest wystarczająco dużo miejsca, by takie pasy dla rowerów wyznaczyć: w górę ulicy Brzechwy nie tworzą się korki, zaś wylot przy skrzyżowaniu z Chwaszczyńską jest wystarczająco szeroki, by zmieścił się tam 2-metrowy pas dla rowerów. Korzyści płynące z realizacją projektu: – poprawa bezpieczeństwa rowerzystów dzięki wyznaczeniu dla nich przestrzeni do poruszania się – poprawa bezpieczeństwa pieszych dzięki skierowaniu rowerzystów na pas rowerowy i dzięki uniemożliwieniu samochodom wyprzedzania na pasach przy skrzyżowaniu z Makuszyńskiego oraz na wysokości przedszkola „Chatka Puchatka” – zmniejszenie prędkości samochodów jadących ulicą Brzechwy – w szczególności na dół, dzięki czemu poprawi się bezpieczeństwo na wyjazdach z osiedla, ze sklepów i z Shella Zadania w ramach projektu: – Projekt z nadzorem – Wykonanie oznakowania pasów ruchu – Oznakowanie skrzyżowania Makuszyńskiego/Brzechwy/Iwaszkiewicza Przedstawione rozwiązanie od lat funkcjonuje w Europie Zachodniej, zaś od kilku lat z powodzeniem jest wdrażane w Polsce. Najlepszym przykładem takiego wdrożenia jest ulica Wita Stwosza w Gdańsku. Wbrew obawom, czasem histerycznym, kierowców uzależnionych od samochodów takie rozwiązanie długofalowo NIE SPOWODOWAŁO ani korków na skrzyżowaniach, ani wypadków z rowerzystami. Szerokie „prospiekty” wewnątrz osiedli to domena projektowania przestrzeni publicznej w oparciu o sowieckie wzorce. Przedmiotowy projekt jest próbą zwrócenia części przestrzeni ludziom, zgodnie z XXI-wiecznymi paradygmatami zrównoważonej mobilności. Oceniając projekt proszę Państwa o patrzenie nie w kategorii chwilowych utrudnień w ruchu (zawsze są potrzebne 2-3 tygodnie na adaptację do zmian), ale przez pryzmat długofalowych zmian mających na celu zmniejszanie się ruchu samochodowego i powiązanych z nim utrudnień (spaliny, niebezpieczeństwo dla pieszych i rowerzystów oraz przyzwyczajanie młodego pokolenia do poruszania się po mieście wyłącznie samochodem). Dlatego zachęcam do głosowania na ten projekt.
